... heb ik binnenkort weer ruimte voor nieuwe opdrachten op het gebied van redigeren en corrigeren. Bent u op zoek naar een nauwkeurige redacteur, met een scherp oog voor detail, bekijk dan mijn cv en portfolio en stuur me vrijblijvend een mailtje.
05 maart '24 | ... sta ik op het punt te beginnen voor een nieuwe opdrachtgever. Tot in ieder geval half april ga ik me bezighouden met een aanpak om jonge kinderen een woordenschat aan te bieden, die ze nodig hebben om te leren en zich te uiten. Lijkt me echt interessant en bovendien waardevol werk. Ik ga dit niet fulltime doen, dus heb zeker tijd voor andere leuke projecten. Neem gerust contact met mij op.
22 januari '24 | ... heb ik mijn handen vrij voor nieuwe opdrachten. Kan ik u van dienst zijn op het gebied van tekstredactie- of schrijfwerk, neem dan gerust even contact op.
05 augustus '23 | ... ben ik begonnen aan de tekstredactie van een omvangrijk project, namelijk dat waarvoor ik sinds maart ook de projectredactie doe. Het manuscript van de twee boeken waaruit het werk bestaat is inmiddels inhoudelijk definitief en nu is het aan mij om alle tekst zorgvuldig te controleren op (taal)fouten. Hierbij check ik niet alleen spelling en grammatica, maar controleer ik ook of verwijzingen kloppen, of bronnen terugkomen in de bronnenlijst, of kernbegrippen de juiste opmaak en definitie krijgen, of terminologie in de verschillende hoofdstukken consequent wordt gebruikt, of meervoudsvormen consequent worden gekozen, of naar alle tabellen en figuren wordt verwezen in de tekst, et cetera. Een aardige klus, waarmee ik de komende weken nog zoet ben. Desalniettemin sta ik altijd open voor nieuwe samenwerkingen, dus mail mij gerust.
13 juli '23 | ... rond ik de laatste werkzaamheden af voor de vakantie. En dan ben ik vrij tot en met 31 juli. Heerlijk! Ik zal waarschijnlijk mijn mail daarom tot augustus niet lezen, maar daarna ga ik iedereen antwoorden en heb ik weer zin in leuke nieuwe klussen. Fijne zomer en tot dan!
08 juni '23 | ... ben ik eindelijk in het bezit van het getuigschrift Columns & blogs compleet van de Schrijversacademie. Afgelopen weekend was de laatste bijeenkomst. Ik heb er iets langer over gedaan, omdat ik na twee modules even ben afgehaakt om medische redenen, maar afgelopen april heb ik de draad weer opgepakt en kon ik aansluiten bij een andere groep om de laatste module te volgen en de opleiding af te ronden. Dat betekent weer wat extra ruimte in mijn agenda, voor een leuke tekstredactieklus! Het werk als projectredacteur bij Pearson zou ik daar op dit moment goed mee kunnen combineren, dus mail me op Linda@lindahoogervorst.nl als ik iets voor je kan betekenen!
21 mei '23 | ... ben ik inmiddels helemaal ingeburgerd in mijn rol als projectredacteur bij Pearson, maar heb ik daarnaast ook tijd voor ander redactiewerk. Zodoende kon ik vorige week ingaan op een spoedopdracht van een nieuwe opdrachtgever. Ik redigeerde het voorwerk en het eerste deel van een boek van Kosmos Uitgevers. Het ging over bewust omgaan met voedsel en over hoe je er een gezond eetpatroon op na kunt houden. Leuk werk in een totaal ander genre dan ik gewend ben. Dat maakte deze opdracht wat moeilijker, maar daarmee wel leerzaam. Gelukkig bleken ze tevreden.
Verder heb ik weer een paar nieuwe blogs gepubliceerd en ben ik nu bezig aan mijn laatste voor ik de cursus Columns & blogs aan de Schrijversacademie afrond. Gaat hard!
01 april '23 | ... ben ik een paar dagen geleden begonnen aan een nieuwe opdracht, in een nieuwe rol, bij een vertrouwde opdrachtgever. De komende maanden begeleid ik als projectredacteur een omvangrijk van origine Amerikaans werk dat as we speak wordt bewerkt voor de Nederlandstalige markt. Mijn taak is de werkzaamheden van verschillende partijen te volgen en te coördineren, en op dit moment ben ik hard bezig me het project eigen te maken. Gelukkig staan er al wat ontmoetingen en vergaderingen op de planning, dus alle vertrouwen.
Ondertussen pak ik ook weer de opleiding Columns & blogs op, die ik vorig jaar volgde, maar noodgedwongen even moest pauzeren. De eerste opdracht is twee columns over hetzelfde onderwerp te vergelijken en te analyseren en er vervolgens een derde column aan toe te voegen met een nieuwe insteek. De tekst mag maximaal 350 woorden tellen. Ik heb er dit van gemaakt:
Semirotzooi
Deze week overleed Wim de Bie; een man die ik kende doordat mijn vader Keek op de week aanzette vroeger, maar wiens werk ik nooit heb gevolgd. Een gemiste kans, blijkt nu. Overal lees ik hoeveel hij en Kees van Kooten voor het Nederlands hebben betekend. Maar liefst veertig woorden voegden zij toe, bliezen zij leven in of gaven zij nieuwe betekenis. Veertig! Stoned als een garnaal, doemdenken, mag ik even een teiltje, op z’n pik getrapt, mozes kriebel; ik gebruik ze allemaal. Had ik dat toch geweten. Was Wim de Bie maar mijn buurman geweest, bij wie ik op zondagmiddag koffie ging drinken en met wie ik dan zou bespreken wat de taal ons die week weer had geflikt. Een specifiek voorval bij ons in het restaurant zou ik hem niet hebben onthouden.
Te gast was een groep van zestig studenten, die de zaal voor zich alleen hadden. Gelukkig hoefde ik die avond de bediening niet in, maar stond ik achter de pannen m’n hart vast te houden voor wat er van de ruimte zou overblijven. Godverdegodver, de herrie die door de gesloten zaaldeuren wist te dringen deed me het ergste vrezen. Toen de avond ten einde liep en ‘de quaestor’ (de regelneef, zeg maar) van de club had afgerekend, kwam hij nog even bij het keukenluik staan en bedankte mij voor het geslaagde diner.
‘Sorry voor de semirotzooi,’ zei hij.
Hij wist niet half hoezeer hij mij geruststelde. Dat kleine ‘semi’ bracht enorme opluchting. Het lawaai dat ik de hele avond had gehoord hoefde klaarblijkelijk niet te betekenen dat de heren en dames de boel hadden afgebroken.
Het kostte ons, met acht man, bijna een uur opruimen en schoonmaken en we vulden twaalf vuilniszakken. Ik liet mijn gedachten gaan over ‘semi’. Was de jongen sarcastisch geweest en had ik dat niet opgepikt? Kende hij de betekenis niet? Waren de studenten erger gewend en vonden ze dat ze de boel netjes hadden achtergelaten? Of was dit gewoon gelul van een dronken aardbei? Het fascineerde me mateloos.
‘Krommunicatie,’ zou Wim hebben gezegd.
16 januari '23 | ... rond ik mijn laatste werkzaamheden af als bureauredacteur op de redactie van Pearson, en dan is ook deze opdracht ten einde. Enerzijds heel jammer, want wat heb ik het leuk gehad in Amsterdam de afgelopen maanden. Anderzijds ook leuk en spannend dat de weg weer vrij is voor nieuwe klussen en opdrachtgevers. Hoeveel zin ik ook heb om aan nieuwe projecten te beginnen, op dit moment maak ik even pas op de plaats om te herstellen van een hernia. Desondanks kom ik graag met u in contact als ik op een later moment iets voor u kan betekenen. Mail gerust!
30 oktober '22 | ... werk ik alweer bijna een halfjaar als bureauredacteur bij Pearson. Tijd vliegt wel zo. Ik begeleid twee boeken op dit moment en leer een hoop bij. Op deze redactie werk ik parttime en op freelancebasis, dus daarnaast houd ik me nog volop bezig met tekstredactie. In dat kader hielp ik in juni een zoon, die het levensverhaal van zijn vader door zijn neef liet optekenen: Piet Bolwerk: Hoeder van cultuurhistorie op twee continenten. Ik corrigeerde de proefdruk. Destijds heb ik er volgens mij ook wat over verteld op deze website. Prachtig verhaal werd het, over een indrukwekkend bestaan. Afgelopen vrijdag bezocht ik de boekpresentatie, gehouden bij vereniging Ons Suriname in Amsterdam.
Hoe het uiteindelijk is geworden doet de inhoud zo veel eer aan. Harde kaft, gekleurd binnenwerk, echt een heel mooi boek. Het boek vertelt het levensverhaal van Piet Bolwerk, een Surinaamse man die in de jaren 60 van de vorige eeuw tot in 2010 een belangrijke rol vervulde in het ontwikkelen van een museale en cultuurhistorische traditie in zowel Suriname als Nederland. Thema's als dekolonisatie, migratie en natievorming komen aan bod, maar ook persoonlijke successen en teleurstellingen. Eigen anekdotes en uniek beeldmateriaal uit Piet Bolwerks archief brengen de geschiedenis tot leven. Piet Bolwerk was een van de weinigen die de Surinaamse jungle kende op zijn duimpje. Hij bezocht er inheemse stammen, mocht hun rituelen vastleggen op beeld en werd zelfs gevraagd de Belgische koning Leopold III op expeditie te begeleiden. De familie Bolwerk omschrijft het leven van Piet als 'een spannend jongensboek' en dat snap ik wel. Het heeft me van a tot z geboeid, en daarom vind ik het leuk hier op deze plek wat aandacht aan te schenken. Meer info is te vinden op pietbolwerk.com, waar je ook het boek kunt bestellen.
08 september '22 | ... is ook voor mijn opleiding Columns & blogs de zomerstop voorbij en volgde ik afgelopen zaterdag de tweede fysieke les. De opdracht voor de volgende keer is nogal een spannende. Vind ik.
We gaan onze blogs online zetten! Binnenkort dus hier op mijn website mijn blog, met daarop mijn eerste voorzichtige stukjes over het onderwerp waaraan ik mijn blog zal wijden. Eerder schreef ik al hoe persoonlijk ik het vind om een ander mijn werk te laten lezen, hoe kwetsbaar dat maakt. Maar ik blijf erbij: zoveel mensen vertrouwen mij hun tekstkinderen toe, nu is het mijn beurt. Waar het blog over zal gaan, houd ik nog even voor mezelf. Voor nu publiceer ik hier een van de teksten die ik onlangs (16 juli) schreef voor de opleiding. De opdracht was een actuele gebeurtenis of nieuwsitem te nemen en daarover in maximaal 300 woorden je mening te geven.
Voor lul
‘Reuzenpenisplant na tien jaar weer in bloei in Hortus Leiden’. Ik scrol op mijn telefoon door wat nieuwssites, tot deze kop me in het oog springt. Tien jaar? Tijd vliegt, zeggen ze, maar ik weet bijna zeker dat het geen tien jaar geleden is dat ik een dergelijk nieuwsbericht voor het laatst zag. En inderdaad. Een beetje googelen leert me dat ook in 2021 de ‘Zeer zeldzame “penisplant” na 25 jaar weer in bloei’ stond, zoals eerder in 2011, in 2008 in 2003, in 2000; wanneer bloeide die niet, kun je beter vragen.
De Amorphophallus titanum is een op zich wanstaltig ding, dat gedurende twee dagen bloeit en prachtig blijkt. Lullig is wel dat de plant, aldus de kaschef van de Hortus Botanicus, de geur verspreidt van ‘rottend vlees, braaksel en een vuilnisbak die lang in de zon heeft gestaan’. De Hortus blijft er speciaal langer voor open, maar niet om de boel te luchten, kan ik je vertellen. Waarom zou je hier voor je lol naartoe gaan? Okee, met een grootte van ruim twee meter is het een imposant geval, maar wat maakt ‘m live bekijken aantrekkelijk als je niet kunt ademen door de lucht die hij verspreidt? En waarom wordt het bloeien ervan keer op keer gepresenteerd als een unieke gebeurtenis, terwijl het die dus helemaal niet is?
In een van de artikelen die er de afgelopen dagen over zijn gepubliceerd lees ik dat een vrijwilliger een speciaal spulletje heeft ontwikkeld, waar penisplanten lekker op gaan. Nu breekt mijn klomp. Help je hiermee niet juist de toch al twijfelachtige uniciteit om zeep? Als het bloeien van de penisplant straks écht de normaalste zaak van de wereld is, dan zet zo’n stinkerd in je tuin je toch voor lul?
05 augustus '22 | ... ben ik terug van vakantie en heb ik mijn werkzaamheden voor Pearson weer opgepakt. Tot eind december ondersteun ik er de redactie op freelancebasis. Dit doe ik parttime, zodat ik ernaast mijn tekstredactiewerkzaamheden kan voortzetten. Mail of bel dus gerust!
02 juli '22 | ... heb ik net mijn eerste opdracht ingeleverd voor de opleiding Columns & blogs aan de Schrijversacademie. Nu ben in afwachting van feedback van mijn docent. Ik vind het heel spannend en eigenlijk wilde ik deze eerste column eventueel pas openbaar maken als die feedback positief zou zijn. Tot ik me bedacht dat dat eigenlijk wat laf is. Zoveel mensen hebben immers mij hun schrijfwerk toevertrouwd. Voor hen was dat vast ook spannend, maar zij deden het wel en namen de feedback sportief en dankbaar aan. Ik vind schrijven super persoonlijk. Wat je schrijft komt uit je hoofd en waar is het persoonlijker dan in je eigen brein? Schrijven maakt kwetsbaar, het laten lezen is intiem, het geven van feedback delicaat. Bij het redigeren probeer ik altijd de auteur indachtig te houden en dan hoop ik maar dat hij gelukkig is met de manier waarop ik voor zijn kindje zorg. Soms streng, altijd liefdevol. En nu sta ik zelf aan de andere kant en heb ik net mijn eerste kind geüpload op de zogenaamde digitale leeromgeving.
De opdracht was nogal vrij en luidde een persoonlijke en zintuiglijke column te schrijven van maximaal 300 woorden. Dit is 'm geworden:
Intens
Iemand schreeuwt. Ik hoor het wel, maar voor de woorden tot me doordringen zie ik de schimmen op me afkomen. Als ze langs me gaan en me raken lijkt mijn lijf van rubber. Het zwiept, ik kan me nauwelijks recht houden. Ik draai me om en zet het op een lopen. Ik probeer ze bij te houden, maar het is alsof ik door stroop moet. Mijn spieren spannen zich, het vet onder mijn huid deint. Er moet kracht bij. Mijn benen verzuren, mijn kuiten verkrampen, maar ik moet door. Ik moet dit rubberen lijf vooruit krijgen en snel.
“Rennen!” Het schreeuwen wordt harder. Ik kan het nu duidelijk verstaan.
“Rennen! Rennen!” Mijn wangen gloeien, mijn hoofd bonkt, mijn longen hebben aan mijn ademhalen niet genoeg. Ik ren met de schimmen mee, al zie ik niet waarheen.
Iemand haalt me in. Een zweem van aloë vera brengt me even op vakantie. Zonnebrandcrème verkoelt mijn huid.
“Door! Door!” Zout. Ik heb dorst. Ik kan niet meer. Zelfs de schimmen lijken aan snelheid in te boeten. Ik ben ze nog niet voorbij. Ik bal mijn vuisten en knijp mijn ogen dicht. Boven het schreeuwen en het gonzen in mijn oren hoor ik techno. Beuken, stampen, doorgaan, kapotgaan. Ik ontplof.
“Eeeeeennnnnn stoppen maar.” De schimmen stoppen. Ik stop. Mijn benen staan in brand, m’n hart klopt als een bezetene, ik hijg.
Ik wrijf in m’n ogen tot m’n lenzen weer goed zitten en ik eindelijk weer scherp zicht heb. Ik probeer rustig te worden. Adem diep. De frisse lucht doet mijn longen goed. Wat ingedeukt aanvoelde, rekt weer uit. Ik zie de andere vrouwen hetzelfde doen. Als we allemaal tot onszelf zijn gekomen is het tijd voor de coolingdown. We ontspannen, maken onze spieren los, klappen voor elkaar en verlaten dan het zwembad.
23 juni '22 | ... ben ik bezig met de proefcorrectie van een bijzonder boek. Een zoon heeft het indrukwekkende levensverhaal van zijn vader laten optekenen. Aan mij de eer het werk als eerste te lezen, de foto's te bekijken en eventuele ongeregeldheden op te merken, zodat deze nog kunnen worden gecorrigeerd.
Ik lees de tekst aandachtig en bekijk elke pagina goed, waarbij ik, naast op de gebruikelijke schrijf-, spel- en tikfouten en op of de tekst lekker loopt, specifiek let op woordafbrekingen aan het einde van de regel, kopniveaus, onderschriften bij afbeeldingen, kop- en voetteksten en nummering (van pagina's, hoofdstukken, paragrafen, afbeeldingen, noem het maar). Dat dergelijke zaken op orde zijn, maakt zo'n boek echt af. Ik weet zeker dat de naasten van deze familie onder de indruk zullen zijn van deze vertelling.
02 juni '22 | ... werk ik een paar dagen per week op de redactie hoger onderwijs bij Pearson Benelux in Amsterdam. Ik ondersteun er de bureau- en projectredacteur en ben net begonnen met het in productie zetten van customboeken.
Docenten die met het studiemateriaal van Pearson werken of willen werken kunnen zogenaamde customs laten maken; boeken waarvan ze de inhoud zelf samenstellen en die dus precies aansluiten op hun colleges. Mijn taak is ervoor te zorgen dat het boek de gewenste content bevat, is voorzien van passend voorwerk en de juiste afmetingen, kleuren en omslag krijgt. Hiervoor is het belangrijk goed te communiceren met de vormgever, de docent, de accountmanager en het productieteam van Pearson.
19 mei '22 | ... werk ik aan een nieuwe menukaart voor restaurant Holle Bolle Gijs in Leiden. Niet dat ik zo'n vormgeefheld ben, daarvoor gebruik ik een online programmaatje. Het zijn de teksten die dit klusje de moeite waard maken.
Ik vind het leuk de omschrijvingen van gerechten een subtiel persoonlijk tintje te geven. Geen overmaat aan woordspelingen, grappen, of populaire opmerkingen, maar zoals ik graag zelf omschrijf waar HBG voor staat. Dit resulteert in onschuldige, heldere teksten zonder opsmuk. Passend bij de stijl en sfeer van dit eetcafé, dat ik ken op mijn duimpje. Dergelijke opdrachten (in dit geval een vriendendienst) zijn niet de hoofdmoot van waarvoor mensen mij als zzp'er inhuren, maar zeker een leuke afwisseling en een dankbare taak.
10 mei '22 | ... werk ik voor Warden Press aan een boek over innoveren in bedrijven. De auteur zet uiteen hoe ondernemers kunnen innoveren en daarmee hun bedrijf kunnen laten floreren. Ik verzorg de tekstredactie, maar wat betekent dat?
Uiteraard lees ik het manuscript nauwkeurig door, verbeter ik ingeslopen fouten en doe ik voorstellen voor het herformuleren van zinnen. Ook kijk ik naar de structuur van het verhaal en beoordeel ik of de hoofdstukken en paragrafen elkaar op een logische manier aanvullen en opvolgen. Het onderwerp heeft mijn aandacht; ik ben immers zelf jarenlang restauranthouder geweest en ook als zzp'er ben ik een kleine ondernemer. Ik val dus binnen de doelgroep en dat is top, want daardoor kan ik goed beoordelen of het boek mij in die rol weet aan te spreken, of ik de inhoud begrijp en of ik er mijn voordeel mee kan doen in mijn bedrijf. Waar ik vragen heb of knelpunten zie, zet ik een opmerking in de kantlijn en doe ik een suggestie voor een oplossing. Ik streef ernaar hiermee de auteur van nuttige feedback te voorzien en handvatten te geven om zijn boek nóg beter te maken. Voor de uitgever maak ik onderwijl een samenvatting van wat ik zoal opmerk, zodat hij snel op de hoogte is van mijn feedback. Het is een leuke klus, die mij, en hopelijk straks ook de auteur en de uitgever, voldoening geeft.